คืนหนึ่งในวันที่ฝนตกกระหน่ำลงมาอย่างหนัก ในช่วงเวลาของคืนวันอาทิตย์ใกล้วันใหม่ คุณพ่อรอคอยอยู่หน้าห้องคลอดด้วยความตื่นเต้น หน้าห้องคลอดเต็มไปด้วยความกังวล พ่อผู้ซึ่งกำลังลุ้นอยู่อย่างใจจดจ่อว่าจะได้ลูกผู้หญิง หรือลูกชาย
“อุแว้ อุแว้” นี่เป็นลูกชายคนแรกของครอบครัว แน่นอนความตื่นเต้น ยินดี ของครอบครัวใหม่อบอวลไปทั่ว
น้ำหนักเกือบสามกิโลกรัมของเด็กน้อยที่ลืมตาดูโลก ก่อนหน้าที่เด็กน้อยคนนี้จะลืมตาดูโลกที่สับสนวุ่นวายใบนี้ เด็กน้อยได้เดินทางผ่านภพภูมิหลากหลายจนมาถึงโลกมนุษย์
“วสันต์” เป็นชื่อที่มีความหมายเกี่ยวข้องกับวันฝนตก คุณพ่อ คุณแม่ น้าสาว เป็นผู้ร่วมตั้งชื่อเด็กน้อยคนนี้
“โตขึ้นต้องเป็นคนดี คนที่พ่อแม่สามารถพึ่งพาได้ยามแก่เฒ่าแน่นอน”
ครอบครัวของวสันต์เป็นครอบครัวที่ต้องดิ้นรน ช่วงที่อาศัยอยู่ที่บ้านปู่ พ่อ และแม่ ต้องทำงานหนัก ก่อนจะมีวสันต์แม่เคยท้อง และแท้ง เนื่องจากทำงานอย่างหนักมาแล้ว
บ้านของปู่เป็นโรงงานผลิตธูปเล็กๆ ทุกวันปู่จะคุมคนงานทำงานผลิตธูป พ่อเป็นผู้ออกไปส่งของให้ลูกค้าตามร้านชำ ส่วนแม่เป็นคนทำงานในบ้านทั้งหมด
แต่ตั้งแต่แม่แท้งลูกคนแรกก็ยื่นคำขาดว่าจะย้ายออกจากบ้านคุณปู่
ในที่สุดก็ย้ายออกมาอยู่บ้านที่เป็นตึกแถวเล็กๆ ย่านสะพานสาม และได้ลูกชายคนแรกในช่วงนี้เอง พ่อและแม่ออกมาเปิดร้านขายของส่งเล็กๆ พ่อวิ่งขายของจิปาถะส่งตามร้านขายของชำทั่วทั้งกรุงเทพฯ แม่ก็เปิดหน้าร้านเล็กๆ ขายของไปด้วยช่วงแรกที่ออกมาตั้งตัว พ่อกับแม่มีเงินติดตัวแค่ไม่กี่บาท.. หลายครั้งที่ครอบครัวซื้อข้าวแกงมาถุงเดียวและต้องแบ่งกันกิน
ถึงแม้จะเป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากแต่ทุกคนก็ต่างมีความสุขมาก เพราะเราต่างมีเป้าหมายที่ยังไม่สำเร็จ และพยายามเดินตามเป้าหมายที่เราตั้งใจกันทำ เป้าหมายของพ่อแม่ที่ต้องการมีความเป็นอยู่ที่ดี เพื่อลูกชายคนแรกของครอบครัว
...
